Verwijzen naar een aanhoudingsbevel is niet voldoende als ernstige aanwijzing van schuld

Een man werd samen met een medeverdachte gearresteerd op basis van een aanhoudingsbevel. Daarin werden ernstige aanwijzingen van schuld aangevoerd.

Tussen de aanhouding en de behandeling in de kamer van inbeschuldigingstelling had de medeverdachte echter verklaard dat hij degene was die de schoten had afgevuurd. Dat betekende dat het aanhoudingsbevel niet meer actueel was, gezien het geen rekening hield met deze verklaringen.

De man betwistte dus zijn schuld, maar de rechter verwees naar het aanhoudingsbevel om hem verder in de gevangenis te houden.

Het Hof van Cassatie oordeelde dat deze beslissing niet wettig was. De rechter hield immers geen rekening met de gewijzigde omstandigheden. Het onderzoeksgerecht moet preciseren welke gegevens ernstige aanwijzingen van schuld zijn, en kan zich niet beperken tot een verwijzing naar een (verouderd) aanhoudingsbevel.