Ruimtelijke ordening: de wet is streng, maar moet nageleefd worden

Een eigenaar van gronden waarvan de bestemming gewijzigd wordt van woongebied naar agrarisch gebied, zal daar nadeel van ondervinden. Opeens zakt de waarde van het perceel. Dan kan er planschadevergoeding worden toegekend. 

Maar als deze eigenaar zich professioneel bezighoudt met onroerend goed, en elders in het Vlaams Gewest nog andere onroerende goederen heeft die voordeel halen uit de ruimtelijke uitvoeringsplannen, dan kan deze planschadevergoeding verminderd of zelfs geweigerd worden. 

Om te bepalen of dit het geval is, moet de eiser van planschadevergoeding binnen zes maanden na inleiding van de zaak voor de rechtbank, en uiterlijk voor de eerste rechterlijke uitspraak, documenten neerleggen waaruit blijkt of ze al dan niet eigenaar zijn van andere gronden.  

In een recente zaak was een immobiliënbedrijf deze verplichting niet nagekomen. Het bedrijf had de documenten te laat ingediend, en er bleken nog percelen te ontbreken in de informatie. 

De rechters oordeelden dat ze hoe dan ook het onderzoek konden uitvoeren en achtten dat het bedrijf recht had op zo’n 400.000 euro planschadevergoeding.  

Belangrijk detail: het Vlaamse decreet op de ruimtelijke ordening schrijft voor dat bij laattijdigheid of onvolledigheid van het dossier, het recht op vergoeding vervalt. Volgens de rechters was deze sanctie te streng, ze hadden immers toch alle informatie gevonden, en ze besloten deze niet toe te passen. 

Daarop trok de gemeente naar het Hof van Cassatie, dat deze uitspraak vernietigde.  

Als de wet een sanctie voorschrijft, mogen de rechters niet oordelen dat die sanctie te streng is. Ze moesten dus het recht op vergoeding weigeren. 

Het bedrijf had dus geen recht op compensatie en zal de 400.000 euro moeten terugbetalen.