In welke context is een huiszoeking toegestaan?

Wanneer politieambtenaren een huiszoeking willen verrichten, moeten zij eerst toestemming krijgen van de onderzoeksrechter. De rechter voert de huiszoeking zelf uit of schrijft een huiszoekingsbevel uit waarin hij de politie toestemming en opdracht geeft om de huiszoeking op een bepaalde plaats uit te voeren.  

Er zijn twee uitzonderingen op deze regel:   

• heterdaad: wanneer een persoon op heterdaad betrapt wordt bij het plegen van een strafbaar feit;  

• openbare plaatsen, tijdens de uren dat ze publiek toegankelijk zijn.  

  

Andere bijzondere regels kunnen worden toegevoegd naar gelang van specifieke aangelegenheden. In een recente zaak moest het Hof van Cassatie zich uitspreken over een huiszoeking naar drugs. 

In het geval van drugs worden twee extra regels toegevoegd door de wet:  

• ambtenaren van de gerechtelijke politie kunnen te allen tijde ruimten bezoeken die worden gebruikt voor de vervaardiging, bereiding, bewaring of opslag van verdovende middelen;   

• voor een huiszoeking op basis van deze bepaling moeten er vooraf ernstige aanwijzingen bestaan dat er verdovende middelen worden vervaardigd, bereid, bewaard of opgeslagen in de ruimten waar de huiszoeking wordt verricht.   

De rechters in hoger beroep werd verweten dat zij niet in staat waren heterdaad vast te stellen op grond waarvan de huiszoeking had kunnen plaatsvinden.   

In het bijzondere kader van de drugswetgeving moet niet worden vastgesteld dat een persoon op heterdaad is betrapt. Het is dan voldoende dat de politie serieuze aanwijzingen had om met de huiszoeking door te gaan, zoals in dit geval de hotelmanager die de politiediensten verwittigde.