Een Duitse erfenis kan verworpen worden in Nederland

Een Nederlandse man woonde al een tijdje in Duitsland, en stierf daar ook. Zijn erfenis viel open in Duitsland, maar twee van zijn erfgenamen woonden in Nederland. 

Deze twee neven wilden de erfenis van hun oom niet aanvaarden. De Europese Unie voorziet dat het mogelijk is om een verklaring van verwerping (of aanvaarding) voor de rechtbank van de eigen woonplaats te doen. Zo konden de mannen in Den Haag een verklaring afleggen. 

Ze stuurden de informatie van hun Nederlandse verklaringen naar de Duitse rechter, die bevoegd was om de erfenis te verdelen. Deze rechter eiste echter originele stukken en Duitse vertalingen. Zonder deze documenten werden de neven geacht de erfenis te aanvaarden. 

Daarom werd aan het Hof van Justitie van de EU gevraagd om te verduidelijken: moesten de twee mannen hun verklaringen in Nederland nog laten vertalen? 

Het Hof antwoordde ontkennend. Een verklaring die in Nederland geldig is gedaan, moet volstaan voor de Duitse rechter. Een vertaling is niet nodig, wel moeten de betrokkenen de informatie zelf overmaken aan de bevoegde rechtbank. Dat hadden ze gedaan. 

Deze regels gelden overal in de EU, voor zover het mogelijk is om een verklaring van verwerping te doen.